Het is weer oktober! Tijd voor Halloween!

Maar wat is het eigenlijk? 

Ik vind het zelf belangrijk dat je weet wat je viert. Vele mensen doen maar wat en weten het eigenlijk niet. Bij Halloween denk je heel vaak aan griezelen en horror, maar eigenlijk is dat niet correct! Toch zie je dit overal in winkels en pretparken. Ondertussen is het een enorm commercieel feest geworden. Het ene nog bloederiger en enger dan het andere. Maar is dat wel Halloween?

Het is dat ik eens een krantenstuk heb gelezen over Halloween. Eigenlijk heet het: " All Hallows Eve" en is het een feest aan de vooravond van All Hallows Day.

De oorsprong ligt in Ierland. Daar heet het ook wel Samhain. Meer bekend bij ons als allerheiligen. Er zijn nog een paar landen die dit traditioneel vieren. Al zijn er nu vele die het commercieel vieren.

Voor de Kelten is het oud jaar avond. Ze volgen een andere kalender (maankalender) dan onze huidige (lunaire) kalender. Het was dus een afronding van het jaar. De oogst was binnen. De kou en donkerte brak aan. Tegelijk geloofden ze dat juist dan de grens tussen het dodenrijk en het aardse rijk zeer dun was. Zo dun zelfs dat geesten zouden kunnen oversteken. 

Maar daar splitst het verhaal zich. Zelf heb ik gelezen dat de mensen het lievelingsmaal maakten van hun overleden dierbare. Ze dit voor het raam zette of soms zelf buiten. Zo kon de geest van de overledene dit nog nuttigen. De familie kwam bijeen. Herdacht de overledenen. Maar niet op een verdrietige manier. Ze spraken over goedheid en vriendelijkheid. Haalden de leuke en mooie herinneringen en verhalen boven. Maakten er een soort familiebijeenkomst van. Overal staan kaarsjes aan om zo de overledenen te leiden naar het licht. Vaak was er een groot heilig vuur ergens centraal. 

Ook lees ik, nu ik het nog eens opzoek, dat ze juist bang waren voor deze geesten. Ze daarom maskers droegen, om de geesten weg te jagen. 

Zelf volgen we de eerste uitleg. We steken lichtjes aan om zo te denken aan onze dierbaren die er niet meer zijn. We denken aan ze met een lach (en soms toch een traan).

Waar we dit ook terug zien is op: " De Dag van de Doden". Ook wel: " Día de Muertos" genoemd. Terwijl dit zich in Mexico afspeelt, heeft het veel overeenkomsten. 

Ondanks dat wij niet aan griezelen doen vind ik het wel leuk om te knutselen bij het thema. We maken vaak iets wat bij het commerciele past, maar ook maken we dingen die meer bij het privé past. Het herdenken van de gene die wij zo enorm missen.